Oyun; belli bir amaca yönelik olan veya olmayan, kurallı ya da kuralsız olarak gerçekleştirilen her durumda çocuğun isteyerek ve hoşlanarak yer aldığı fiziksel, dilsel, bilişsel ve sosyal gelişimin temeli olan gerçek hayatın bir parçası ve çocuk için en etkin öğrenme sürecidir.
Oyun bir iletişim aracıdır. Çocuklar için doğal ortamın bir dışavurumudur. Yetişkinler konuşur, çocuklar oynar. Yetişkinler kelimeleri, çocuklar oyuncaklarını kullanır. Çocukları en iyi oyun ortamında gözlemleyebiliriz. Oyun, çocuğu yetişkin hayata hazırlayan en etkin yoldur. İnsan ilişkilerini, yardımlaşmayı, konuşmayı, bilgi edinmeyi, deneyim kazanmayı, psikomotor gelişimini, duygusal ve sosyal gelişimi etkilediği gibi zihin ve dil gelişimini de etkiler. Oyun terapisi çocuk ve terapist arasındaki bir ilişkidir. Çocuğun kendi hissettiklerini, düşüncelerini, deneyimlerini ve davranışlarını ifade etmesi, keşfetmesi için terapist ile ilişkisini güvenli kılan ve kolaylaştıran seçilmiş oyun materyalleriyle sağlanır.
Süreç anne baba ile görüşmeler yapılarak devam eder. Bu süreç çocuktan çocuğa göre değişmektedir. Yaşadığı olay ve travmalarının ciddiyetine ve olayları nasıl algıladığına göre farklılık gösterir. Problemli davranış ne kadar yeni ise aşılması o kadar kolay olacaktır.